هی چه فاز سنگینی همه چی سفید سیاهه چیزی رنگی نی......

هی هی هی
هی چه فازه سنگینی
همه چی سفید سیاه چیزی رنگی نی
بازم منو یه جسم لشو بی حال
دوباره رنگه پوسته شده کچه دیوار
وای انقد کشیدم که نمیگیره خندم
با چشمام قفلم به این آتیشه رو فندک
یه اتاق تاریک با بوی دود گاری
چه بخت گندی داری تو جیب خالی


نگو که هستیم رنگ مشابه
من یه عمره رو صورتم خنده قاچاقه
من مردم پسر یه عقدم که سر
تا پای مسیرو همیشه خوردم به سنگ 
اگه که مردم و حلال کنید
اما آره تا الان ساختم ولی الان بریدم
از خودم از همه
از میزه محکمه از فکره فرداها که روی مغزمه
صادق:
من مردم یا زندم دقیق نمیدونم
یه زمین خورده خاکی از دنیا بدورم
بی خی زندگی شدم که پره پیچو خمه
رسیدم تهش کشیدم بیرون کل زیرو بمش
اونقد بالائم که نمیتونم حرفی بزنم
اونقد میکشم تا بمیرم دل نمیکنم
گوشت نشد به تنم اونکه تا حالا خوردم
باختم هموناییم که تا حالا بردم
ببین قانونشه فرصتاتو پشت سر می زاری
اونوقتی که تو رویاهات داری چشماتو میمالی
ولش کن بابا بزا یه بارم دنیا ببره
قبل اینکه یکی تو رو 3 تا گلوم بزنه
حسرت جفت پاهام واسه صاف وایسادن
ببین چیه با وجدان خودم داستان دارم
این رسمه روزگاره
مثله تنه ماره
میپیچه دورتو دست
تو
زندگیت ادامه داره

 

اینم خود آهنگ(حسین ابلیس-سنگین)https://rapidshare.com/files/1754177015/5-Sangin.mp3

سلام به همه بچه های خیابون بدون مقدمه میگم دادا اینجا جایی واس جمع شدن همه ی کسایی که یه جورایی رفیقشون خیابون و شبگردی و دود و گاری و هرچی بالا بازه.این وبو تو حالی که تا الان که فک کنم ساعت 6 صبه و من هنوز بیدارم و زدم و میخوام امسال خودم که مطمینم هستم فقط اونا این نوشته ها رو میفهمن بیانو ....راستی داداها این دوتا شعری هم که نوشتم خوهشا بخونین لینک آهنگاشونم میذارم...(ما از اوناشیم که تو حالت عادی شادنیستیم واسه همین به من نگو عادی باش)

یه چند وقتیه که دوره من خلوته

حالا داشت موند با همین یه ورقه

که قلم میرقسه روش عین اون جمیله

همه نمک نشناسین عیبتون همینه

اشتب از منه که دستو تا ارنج عسل کردم

حار شدین اره؟ قیدشو زدم بیخیال رفیق

دوست میشه بات یه زیقی جای شیر

بگزریم دلما پر تر از ایناست یه الافیم تا شهر شب دودو سیگار

 اصن نمی دونیم ایجا چیکاره حسنیم

سیر دود عالمیمو بازم همیشه  نسخیم

ای خاک تو سرم یه عمره خوابیدم

میگم با تجربم هه چاییدم

یه پیرمرد تو جلد جون ٢٠ ساله

یه سگ ولگرد یه لاشخور ٢٠ ساله

ببین بابا ددیو نگفتم که

خیابونو میگم حاجی

اگه قسمت شه میری توام توش یه قدمی بزنی

بین گرگا نمه نفسی بتنی 

 عمو اینج کون لختاش خیلی زیادن

مایه دارای مغزی که هنوزم پیادن

ما انم که میبینی یه رفیق داریم

سیگارو گاری روش تو وقت بیکاری خدایی بیماریم

 

این چرخو فلک که ما در اون میلانیم 

فانوس خیال ازون مثالی داریم 

 خورشید چرا دور عالم فانوس

ما چون سوریم که اندرو گردانیم

ااااااااا ااااا  مممممممم  ممممم

پنجره بازه یه سوزه سرد میاد

چون سیگاری جلوت شده یه تپه ته سیگار

ادمای تکراری عقاید کهنه

بو تعفنشون بلند شد از سر سفره

کچلو ی من زندگی ٣ کام حبسه

شنگول میشی اگه این ٣ کام حبسشه

نزار چپ شه دنیا باهات

دس به یقه شو یجوری با کل خوابات

ببین اینجا همه چی یه جور دیگه میره

هر چی گره باز کنی باز جایه دیگه گیره

به خودت بیا نشه روزی بگی دیره

که دله ترین دله دنیاشم سیره

عقربه که میگزشت عمر بود میرفت

تازه فهمیدم بابا کم گفت بیربط

که پسرم همیشه حواست باشه

تا خلاصه یه دری رو به زندگیت وا شه

ولی گوش نکردم خر بودم یه کم

جونا جاهلن بار کمبودم پدر

خلاصه کلوم ما دنیا دیده ایم

این من من نبوده ام دنیا رید به این

اینم خود آهنگ:https://rapidshare.com/files/1582399549/2-Namak_Nashnas.mp3

نوشته شده در پنج شنبه 5 خرداد 1390برچسب:,ساعت 6:12 توسط خیابونی| |


Power By: LoxBlog.Com